افزایش اثرات درمانی سیس پلاتین و ۵- فلورواوراسیل بر روی رده های سلولی ags و kyse-۳۰ با استفاده از تیمار ترکیبی رتینوئیک اسید تمام ترانس

زمینه و هدف: رتینوئیک اسید اثرات قابل ملاحظه ای بر روی تنظیم رشد سلولی، تمایز و آپوپتوز دارد. مطالعات اخیر نشان دهنده ی افزایش مقاومت سلول های آدنوکارسینومای معده و کارسینوم سلول های سنگفرشی مری نسبت به داروهای شیمی درمانی سیس پلاتین و 5-فلورواوراسیل می باشد. لذا در این مطالعه اثرات سمیتی تیمار ترکیب رتینوئیک اسید تمام ترانس با دارو های سیس پلاتین و 5-فلورواوراسیل بر روی رده های سلولی سرطان مری و معده بررسی شد. روش بررسی: رده های سلولی آدنوکارسینوم معده (ags) و کارسنیوم سلول سنگفرشی مری (kyse-30) به مدت شش روز در محیط کشت rpmi-1640 حاوی غلظت های زیر سمیت (به ترتیب 6/3 و 6/13 میکرومول) رتینوئیک اسید کشت داده شد و پس از 72 ساعت تحت تیمار با داروهای سیس پلاتین و 5-فلورواوراسیل قرار گرفت. اثرات تیمار ترکیبی با روش های تعیین فعالیت متابولیکی، رنگ آمیزی آکریدین اورنج/ اتیدیوم بروماید و فلوسایتومتری بررسی شد. یافته ها: ارزیابی ic50 با روش فعالیت متابولیکی نشان داد، تیمار ترکیبی اثرات سمیتی بیشتری بر روی هر دو رده ی سلولی داشت و با کاهش مقادیر ic50 دارو ها همراه بود (05/0, p<001/0p<) رنگ آمیزی آکریدین اورنج/ اتیدیوم بروماید نشان دهنده ی افزایش درصد سلول های آپوپتوز در گروه تیمار ترکیبی نسبت به استفاده ی تنها از دار وها بود. (05/0, p<001/0p<) علاوه بر آن، تیمار ترکیبی رتینوئیک اسید با سیس پلاتین باعث افزایش توقف سلول ها در فاز g2/m و تیمار ترکیبی رتینوییک اسید با 5-فلورواوراسیل باعث افزایش توقف در فاز g1/s شد (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد تیمار ترکیبی غلظت های زیر سمیت رتینوئیک اسید با داروهای سیس پلاتین و 5-فلورواوراسیل موجب افزایش اثرات سمیتی این داروها بر روی رده های سلولی ags و kyse-30 می شود.